Eure Vaeter Eure Muetter

Kreatywność na miarę XXI wieku

Historia Polski jest czymś, z czego możemy być dumni. Chociaż George Carlin powiedział kiedyś: „Nigdy nie potrafiłem zrozumieć dumy narodowej. Ponieważ dla mnie „być dumnym” możesz być z czegoś, co sam osiągnąłeś. A nie z tego, że urodziłeś się akurat tutaj. Być na przykład Irlandczykiem to żadne osiągnięcie, a tylko genetyczny przypadek. Nie mówisz „jestem dumny, bo mam 180 cm wzrostu”. Więc dlaczego jesteś dumny z bycia Irlandczykiem, Włochem, Amerykaninem lub kimkolwiek?”, to ja uważam, że dzieje naszego kraju są dobrym powodem do odczuwania dumy narodowej.

Większość z naszych przodków w różny sposób walczyła o polskie ziemie. Wielu z nich zapewne poległo w walce o wolną Polskę, inny zaś przeżyli i mogli być świadectwem na to, że o nasz kraj walczyć warto. Tym bardziej smutne jest, że o naszej historii często zapominamy, spychamy ją na margines. Pomniki są dewastowane, w ludziach ginie gdzieś świadomość narodowa. Jeśli nie będziemy teraz utrwalać społeczeństwu naszej ciężkiej, choć na swój sposób pięknej przeszłości, to z czasem o niej zapomnimy. Stracimy powód do bycia dumnym z naszej ojczyzny.

Zapisane karty naszej historii przesiąkają krwią. Polska jest państwem, które wielokrotnie musiało podnosić się z kolan. I za każdym razem powstawało na nowo. Nawet 123 lata przez które nie było naszych granic na mapie, nie powstrzymały nas przed zapomnieniem o tym, kim jesteśmy. Dlatego tak bardzo boli mnie to, że ludzie innych narodów często mylą nasze dzieje z innymi państwami, często nawet nie wiedzą, jaką rolę odegraliśmy podczas II wojny światowej.

Znaleźli się jednak ludzie, którzy chcą powiedzieć „DOŚĆ!”. Kojarzycie serial „Unsere Muetter, unsere Vaeter” wyprodukowany przez niemiecką telewizję ZDF? Dochodzi w nim do wielu przekłamań historycznych, zwłaszcza na niekorzyść Polaków. Dlatego też panowie Jakub Szymczuk i Miłosz Lodowski postanowili wyjść z inicjatywą utworzenia Eure Vaeter Eure Muetter. Jest to akcja, która ma na celu pokazanie światu, jaką rolę odegrali Niemcy podczas II wojny światowej. Zbierają oni artystów z całego kraju (a także innych państw) w celu stworzenia kreatywnych prac mających na celu przedstawienie prawdziwych wydarzeń historycznych. Projektanci, graficy, malarze, aktorzy, piosenkarze, publicyści, reżyserzy i inni ludzie zainteresowani sztuką artystyczną są mocno zaangażowani w ten projekt.

Zdjęcie profesora Ryszarda Legutko, autorką fotografii jest Alicja Dybowska

Celem ostatecznym jest wystawa w siedzibie Europarlamentu w Brukseli. Jeden z polskich eurodeputowanych, profesor Ryszard Legutko już wyraził swoje poparcie dla tego przedsięwzięcia i objął je patronatem. Szanse na to, że projekt się powiedzie są ogromne. Sama akcja cieszy się dużą popularnością, jest o niej głośno w prasie czy telewizji. Na oficjalnej stronie na FaceBooku można oglądać już pierwsze prace, które stworzyli chętni do współpracy ludzie. A przecież akcja dopiero co ruszyła.

W celu przedstawienia większej ilości szczegółów pozwolę sobie zacytować fragment wywiadu, którego udzielił pan Miłosz Lodowski portalowi pressmix.eu (całość tutaj):

- A więc o co dokładnie chodzi i jaki jest cel akcji?

- Obaj pracujemy od lat w kreacji. Tu świadomość marki i wizerunek to rzeczy bardzo ważne. Sytuacja, w której Polska i Polacy są ciągle narażeni na negatywne stereotypy i konotacje, już nie tylko szkodzi krajowi, ale także nam Polakom, naszym narodowym interesom.

Niedopuszczalna jest sytuacja kompletnego braku świadomości w opinii światowej ogromu tragedii, która wydarzyła się w kraju nad Wisłą i była udziałem przeszłych pokoleń naszych rodaków.

W tym miejscu znowu posłużę się anegdotą. Podczas studiów w Londynie miałem taką sytuację, że przy standardowym przedstawianiu się na wieść o tym, że jestem z Krakowa, koleżanka Sikhihka zapytała mnie: Czy to jest to miasto obok Auschwitz?

Zważywszy proporcje, z całym szacunkiem dla Oświęcimia, było to dla mnie kuriozum logiczne, podobnie jak ciąg dalszy. Na stwierdzenie, że w obozie zginał jeden z młodszych braci mojego dziadka usłyszałem pytanie, czy jestem Żydem. Wtedy uznałem, że coś jest nie tak.

Minęły lata i oto nadarzyła się okazja, aby zaprosić polskich i nie tylko kreatywnych ludzi do zbiorowej lekcji historii, wytworzonej dla Polski, Europy, Świata. Przecież polscy projektanci są uważani za jednych z lepszych na świecie i taka okazja to nie tylko możliwość zrobienia czegoś dobrego dla kraju, pokazania siebie i swoich umiejętności, skilla – jak to się mówi w naszym środowisku – ale także na umożliwienie wyprostowania wielu narosłych wokół naszego kraju i rodaków nieuzasadnionych mitów i stereotypów.

Warto zatem też wspomnieć, że inna koleżanka, tym razem Hinduska – nie mogła przyjąć do wiadomości, że w obozach ginęli przede wszystkim przedstawiciele polskich elit. Ta młoda dziewczyna była przekonana, że byliśmy sojusznikami Niemców! Przyznam szczerze, że jako osoba z rodziny, w której podczas działań wojennych zginęło 70% męskiej populacji powyżej 23 roku życia nie mogę się pogodzić z takimi “faktami”.

Uważam, że jest to bardzo dobra inicjatywa, ponieważ nie tylko może ona pomóc w przedstawieniu innym narodom naszej historii, ale również obudzić w Polakach zapał do wspólnej pracy. Mamy w naszej ojczyźnie wielu kreatywnych ludzi, teraz dostają oni bardzo dobrą szansę do wykazania się. W końcu cel jest szczytny. Pozwolę sobie jeszcze zacytować pana Miłosza Lodowskiego „Polacy, uwierzcie, że możecie i potrafcie. To początek naszego wspólnego sukcesu.”

Jak pomóc?

W jaki sposób można wspomóc akcję? W zasadzie w dowolny. Jeśli jesteś osobą kreatywną, która ma pomysł na przedstawienie na swój sposób realiów II wojny światowej, po prostu nawiąż kontakt z przedstawicielami akcji. Każdy przecież jest w czymś dobry, nie ma ograniczeń co do formy. Najważniejsze są chęci, z nimi możemy wiele dokonać. Pamiętajmy, że chodzi o dobre imię Polski, a więc także i nas samych.

Zachęcam do przyłączenia się!

Kontakt:

Mailowy: eurevaetereuremuetter@gmail.com

Przez FaceBooka: link